εκταριχεύω

ἐκταριχεύω (Μ)

1. ταριχεύω

2. (το παθ. μτφ.) γίνομαι από την ασιτία κάτισχνος, σαν μούμια («ἐκτεταριχευμένος ἀπαστίᾳ» — σαν μούμια, σαν τσίρος από την πείνα, Νικ. Χων.).